Picasso w Warszawie za milion

Na aukcji w stolicy wystawiony zostanie na sprzedaż obraz Pabla Picassa przedstawiający polskiego artystę Wita Leszka Kaczanowskiego.

źródło: materiały prasowe

Portret Wita Leszka Kaczanowskiego

+zobacz więcej

– Szacunkowa cena obrazu to od 900 tys. do miliona zł – mówi „Rz" Marek Lengiewicz, współwłaściciel domu aukcyjnego Rempex. Aukcja odbędzie się zapewne pod koniec wakacji.

Praca została wykonana w 1967 r. podczas spotkania Picassa i Kaczanowskiego w Antibes.

Jaka jest historia powstania tego obrazu? Witold-K (takiego pseudonimu używał Kaczanowski) dwa miesiące po przyjeździe do Paryża w 1964 r.  poznał Genie Richez, dyrektor teatru Fontaine des Quatre-Saisons, która zafascynowała się obrazami polskiego artysty. Dzięki tej relacji Kaczanowski zaprzyjaźnił się z dyrektorem literackim teatru Jakiem Prevertem, który wprowadził go w artystyczne środowisko Paryża. W 1967 r. Prevert zaprosił Witolda-K wraz z rodziną do swojej posiadłości w Antibes na południu Francji, gdzie dom miał również słynny malarz. Wtedy Witold-K poznał Picassa, jednego z największych artystów XX stulecia.

Portrety pędzla Picassa można właśnie oglądać na wystawie „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm" w Muzeum MS2 w Łodzi. W ekspozycji łódzkiego muzeum były prezentowane dwa obrazy: „Portret Daniela-Henry'ego Kahnweilera" oraz „Głowa palacza".

Wit Leszek Kaczanowski urodził się 15 maja 1932 r. w Warszawie. Studiował na ASP. Był uczniem między innymi Eugeniusza Arcta, Wojciecha Fangora oraz Henryka Tomaszewskiego.

W 1964 r. wyjechał na stypendium do Paryża, następnie w 1969 r. do USA. W 1980 r. przeniósł się do Denver, gdzie mieszka do dziś.

Tworzy malarstwo sztalugowe, ścienne, rzeźbę, grafikę oraz fotografię. Prace Witolda-K były prezentowane na wielu wystawach w Polsce i za granicą.

W roku 2007 jako pierwszy Polak miał retrospektywną wystawę w domu aukcyjnym Sotheby's w Amsterdamie. Pierwszy indywidualny pokaz prac Witolda-K w Polsce odbył się w 1959 r. w stołecznym Klubie Aktora SPATiF. Kolejny raz jego prace wystawiono dopiero w 1991 r. w Zachęcie w ramach zbiorowej wystawy artystów tworzących na emigracji „Jesteśmy".