Na swoich stronach spółka Gremi Media SA wykorzystuje wraz z innymi podmiotami pliki cookies (tzw. ciasteczka) i inne technologie m.in. w celach prawidłowego świadczenia usług, odpowiedniego dostosowania serwisów do preferencji jego użytkowników, statystycznych oraz reklamowych. Korzystanie z naszych stron bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza wyrażenie zgody na użycie plików cookies w pamięci urządzenia. Aby dowiedzieć się więcej o naszej polityce prywatności kliknij TU.

Walka z trudnym podłożem

Krzysztof Gniewkowski 16-01-2009, ostatnia aktualizacja 16-01-2009 08:06

Dzięki nowoczesnym technologiom płytki ceramiczne można obecnie układać niemalże wszędzie. Bo nie ma trudnych podłoży, bywają tylko mniej łatwe.

źródło: Życie Warszawy

Należą do nich m.in. płyty OSB, lastryko, drewniana podłoga, a także stare, zniszczone płytki, których nie chcemy skuwać.

Wiórowe płyty

Płyta OSB jest produktem drewnopochodnym, powstałym z wiórów, które pod wpływem wysokiego ciśnienia i temperatury – przy zastosowaniu jako spoiwa wodoodpornej żywicy – prasowane są na płyty. Zastosowane żywice znacznie zmniejszają przyczepność zapraw klejowych do podłoża. Przed przystąpieniem do wykonywania prac okładzinowych z powierzchni płyty OSB należy usunąć resztki kurzu i brudu. Jeżeli podczas prac płyta została zanieczyszczona farbą olejną bądź emulsyjną, farbę koniecznie trzeba usunąć.

Oczyszczone podłoże należy lekko przetrzeć papierem ściernym, a następnie zagruntować podkładową masą, w ce-lu zwiększenia przyczepności podłoża. Po wyschnięciu podkładu możemy przystąpić do przyklejania płytek.

Na starym lastryko

Jeżeli istniejące lastryko dobrze trzyma się podłoża, nie ma potrzeby usuwania go. Do przyklejenia płytek ceramicznych trzeba zastosować zaprawę o zwiększonej elastyczności i przyczepności, np. Atlas Plus, Plus Biały lub Cal N.

Szczególnie godna polecenia jest zaprawa Atlas Cal N. Jej właściwości sprawiają, że ułatwia ona poziomowanie wykładziny. Można ją stosować od 4 do 20 mm, i to w jednej warstwie. Stosując Cal N, nie pozostawimy też pustych przestrzeni pod płytką, co nie narazi jej na pęknięcie, spowodowane na przykład naciskiem na pusty narożnik. Brak pustej przestrzeni pod płytkami uniemożliwia także wpłynięcie tam wody, co uchroni każde podłoże przed gniciem.

W przypadku klejenia płytek gresowych lub kamiennych zalecana jest zaprawa o zwiększonej elastyczności – Atlas PROgres Elastyk. Jeśli płytki są skłonne do przebarwień w kontakcie z szarym cementem, należy użyć kleju Atlas PROgres Standard Biały lub Atlas PROgres Mega Biały. Ze względu na możliwość stosowania kleju Atlas PROgres Mega Biały w warstwie od 4 do 20 mm przy jego pomocy możemy jednocześnie niwelować duże nierówności podłoża bez konieczności wykonywania dodatkowych podkładów wyrównujących.

Płytki na płytki

Jeżeli chcemy sobie zaoszczędzić trudu i bałaganu, możemy – bez skuwania starych płytek – przykleić nową warstwę glazury. Bardzo ważne jest jednak, aby istniejące płytki były trwale związane z podłożem. W tym celu należy sprawdzić przyczepność starej glazury, opukując ją młotkiem. Następnie starą okładzinę dokładnie oczyszczamy, usuwając kamień, pozostałości tłuszczów, olejów i resztek farb, a na koniec osuszamy. Istotne jest również, aby nowo przyklejane płytki były lekko przesunięte w stosunku do starych.

Zaleca się klejenie płytek metodą ciągłą, nakładając zaprawę i na podłoże, i – cienką warstwą – na spodnią stronę płytki. Taki sposób klejenia zapewni dużo lepszą przyczepność i prawidłowe wypełnienie przestrzeni pod płytami.

Dla zachowania równych odległości między płytkami stosujemy krzyżyki dystansowe. Po 24 godzinach można przystąpić do spoinowania płytek. Wszystkie prace należy wykonywać w temperaturze od +5 st. C do +25 st. C.

Życie Warszawy

Najczęściej czytane