Komfort rządzenia

Hanna Gronkiewicz-Waltz powinna czuć się szczęściarą. Jeszcze żaden prezydent Warszawy nie miał tak komfortowej sytuacji politycznej do rządzenia miastem. Czy uda jej się to wykorzystać?

autor: Radek Pasterski

źródło: Fotorzepa

Klub PO liczy dziś 28 na 60 rajców. Jeśli na sesji nie ma kilku radnych (a rzadko bywa 100-proc. frekwencja), Platforma może rządzić i bez wsparcia Lewicy. Ma też poparcie radnej z Partii Demokratycznej

+zobacz więcej

Dla jednych „caryca stolicy“, dla innych „bufetowa“ albo „Pani Hania“ po prostu. Na to, jak Hanna Gronkiewicz-Waltz radzi sobie na stanowisku prezydenta Warszawy, patrzą dziś z uwagą nie tylko mieszkańcy ale i działacze Platformy Obywatelskiej w kraju. Bo to, jak wiceprezes partii wypadnie w roli gospodarza stolicy, będzie rzutować na wizerunek całej PO walczącej z PiS w wyborach w 2010 r. a i także na wizerunek prezesa partii, Donalda Tuska, w wyścigu do Pałacu Prezydenckiego.

– Dotąd nie widzę, by prezydent była gospodarzem miasta. Jest tylko administratorem – ocenia Mariusz Błaszczak, szef warszawskiego PiS.

Nikt nie miał tak dobrze

Mimo politycznej krytyki Hanna Gronkiewicz-Waltz ma dziś tak komfortową sytuację, o jakiej jej poprzednicy w ratuszu mogli tylko pomarzyć.
Nie musi (jak Lech Kaczyński w poprzedniej kadencji) usilnie zabiegać i „kupować“ poparcia przed każdym ważniejszym głosowaniem w Radzie Warszawy, bo radni PO w koalicji z Lewicą stanowią tam w miarę stabilną większość. Klub PO liczy dziś 28 na 60 rajców. Jeśli na sesji nie ma kilku radnych (a rzadko bywa 100-proc. frekwencja), Platforma może rządzić i bez wsparcia Lewicy.

Prezydent nie musi też (jak wcześniej Marcin Święcicki czy Paweł Piskorski) spierać się z władzami dzielnic o interesy lokalne i ogólnomiejskie, bo prawie wszyscy burmistrzowie to działacze Platformy.
Nie ma też już powodów, by walczyć z administracją rządową: wojewodą ani ministrami. Od roku oni też są z PO.

Pani prezydent nie musiała nawet martwić się o pieniądze. Miejska kasa przez dwa ostatnie lata była pełna – a budżet zamykał się półmiliardową nadwyżką.

Nic dziwnego, że w warszawskiej polityce zapanował niezwykły spokój jak na ostatnie lata wstrząsane aferami. – Nuda – mówią obserwatorzy. A zdaniem politologów i socjologów, ta „nuda“ przekłada się na poparcie w sondażach.

– W powszechnym odczuciu administracja tym lepiej pracuje, im mniej o niej słychać – ocenia politolog z UW Wawrzyniec Konarski.

Swoje kadry to podstawa

Na półmetku kadencji, czyli momencie, w którym zwykle rządzącym politykom wskaźniki popularności lecą w dół, sondaże pokazują: 61 proc. warszawiaków dobrze ocenia rządy Hanny Gronkiewicz-Waltz, negatywnie – 33 proc. (GfK Polonia dla „ŻW“). 40 proc. uważa, że jest ona dobrym prezydentem a 11 proc. – że słabym (SMG/KRC da „Gazety Wyborczej“).

– Pani Hania zapracowała sobie na ten komfort m.in. polityką kadrową, podziałem obowiązków, które delegowała w większości na swoich zastępców – wylicza jeden z działaczy Platformy. – Sama ogranicza się do wystąpień telewizyjnych, zwłaszcza takich, gdzie można „dołożyć“ PiS, i uczestnictwa w oficjalnych uroczystościach. To bezpieczna strategia.
Na najbliższych współpracowników w ratuszu Gronkiewicz-Waltz wybrała tych, z którymi już kiedyś pracowała, np. w banku, nie w partii. Jedynym wiceprezydentem z PO jest Jacek Wojciechowicz. Nie można więc jej zarzucić upolitycznienia administracji w ratuszu.

Nie uniknęła jednak zobowiązań wobec koalicjanta: SLD i SdPl, a także zakusów personalnych samej Platformy. Działaczami tych ugrupowań obsadziła więc zarządy i rady nadzorcze spółek miejskich. Nawet w Zarządzie Cmentarzy Komunalnych czy odpowiadającym za pochówki Miejskim Przedsiębiorstwie Usług Komunalnych znaleźliśmy polityków Platformy.

Spięcia w koalicji

We współpracy PO z Lewicą w mieście przez dwa lata nie było poważnych zgrzytów. – Raczej tylko krótkie spięcia – ocenia radny SLD. – Ale nie czujemy się docenieni.

Sojuszowi udało się np. przyblokować na kilka miesięcy podwyżkę biletów komunikacji miejskiej. Odmówił też głosowania w sprawie podwyżek czynszów (PO przeforsowała projekt własnymi siłami). Dziś SLD skrytykuje koordynację służb zarządzających ruchem w mieście.

Ale najpoważniejszy kryzys w koalicji nastąpił kilka tygodni temu, przed głosowaniem nad zwiększeniem dotacji na budowę stadionu Legii. Platformie na inwestycji zależało, SLD liczył więc, że przy okazji dobije targu i PO w zamian za głosy za stadionem zgodzi się obniżyć opłaty za przedszkola. Choć Platforma nie potwierdziła jednoznacznie takiego układu, Sojusz poparł Legię. Ale niespodziewanie z koalicji wyłamali się rajcy SdPl.

– Od pewnego czasu prezydent i Platforma przestały uzgadniać z nami strategiczne dla miasta działania. Skoro uznali, że mogą rządzić sami, to powodzenia – ocenia radny SdPl Bartosz Dominiak. Platforma się nie przejęła: – Mamy głosy i bez SdPl – słyszymy. – A ten opór to strategia kilku socjaldemokratów, którzy zaczynają rozmawiać z „piskorczykami“ w sprawie przyszłych wyborów – oceniają.

Mobilizujące ataki

Nieustająca krytyka byłych działaczy PO, związanych z Pawłem Piskorskim i polityczne ataki PiS to jedyne, co może mącić spokój Hanny Gronkiewicz-Waltz na stanowisku.

Od PiS prezydent dostała w kość zwłaszcza w ubiegłym roku, który upłynął pod hasłem walki o prezydencki mandat. PiS skrzętnie wykorzystało fakt, że prezydent po terminie złożyła oświadczenie o działalności gospodarczej męża i próbowało pozbawić ją stanowiska. Nie wyszło. – Ataki mnie mobilizują – podsumowała potem spór z PiS Gronkiewicz-Waltz. I nie pozostała dłużna.

W ciągu dwóch lat skierowała do prokuratury kilka zawiadomień na działania ekipy PiS w ratuszu. M.in. na nieuzasadnione, jej zdaniem, wydatki podwładnych Lecha Kaczyńskiego, którzy za obiady w drogich restauracjach płacili służbowymi kartami. Śledziła, dlaczego ekipa Kaczyńskiego wynajęła samolot do Rzymu na pogrzeb papieża i kto nim leciał.

Ostatnio odkryła też w szafie torebkę z orderami, które „zapomniał“ wręczyć prezydent Lech Kaczyński, choć miał taki obowiązek. – To niedopełnienie obowiązków – orzekła.

– Ranga tych zarzutów świadczy o tym, że prezydent nie ma do czego się przyczepić i bywa po prostu złośliwa – ocenia była szefowa gabinetu Lecha Kaczyńskiego Elżbieta Jakubiak (PiS). – Nie ma też wizji rozwoju miasta, a rezygnuje z inwestycji, które my wymyśliliśmy.
– Rezygnuję z projektów, które były wymyślone, a nie przygotowane. Nie jestem od tego, by mieć wizje, ale by miasto działało prawidłowo – ripostuje prezydent Warszawy.

I co z tego wyniknie?

Gronkiewicz-Waltz w rozmowie z „ŻW“ deklarowała, że wciąż myśli o starcie w kolejnych wyborach w 2010 r. Czy przy dzisiejszych sondażach jakikolwiek kontrkandydat może jej przeszkodzić w reelekcji?

Partie oczywiście nie prowadzą jeszcze oficjalnych rozmów o kandydatach na prezydenta stolicy. Są tylko pierwsze spekulacje. W PiS mówi się, że mógłby wystartować Paweł Poncyljusz lub Elżbieta Jakubiak. Gdyby zwyciężyła ta druga opcja, a SLD wystawiło jeszcze Katarzynę Piekarską, mielibyśmy w Warszawie damskie starcie bez precedensu w wyborach na prezydenta jakiegokolwiek miasta w Polsce.

Dodaj swoją opinię