Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego – ścieżki edukacyjne

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego to najmniejszy, ale i jeden z najstarszych, bo liczących sobie prawie 200 lat, ogrodów botanicznych w Polsce.

Znajdujący się w centrum miasta ogród został założony w 1818 roku na terenie dawnych Ogrodów Królewskich przez profesora botaniki Michała Szuberta i do dziś można w nim oglądać drzewa przez niego sadzone. Tutejsza roślinność i budynki zostały bardzo mocno zniszczone podczas II wojny światowej i przez wiele lat starano się je odrestaurować. W 1965 roku Ogród Botaniczny UW wpisano został do rejestru Zabytków Kultury i Nauki miasta stołecznego Warszawy.

Jedną z największych atrakcji ogrodu są jego ścieżki edukacyjne, dzięki którym każdy może poszerzyć swoją wiedzę botaniczną. Zwiedzanie z przewodnikiem odbywa się tylko w dni robocze w godzinach pracy od 9 do 15. Aby zamówić wycieczkę po parku i szklarni trzeba swoje zgłoszeni złożyć pod nr tel. 22 553 05 14. Szklarnie z przewodnikiem można zwiedzać cały rok, a park od wiosny do jesieni.

Zwiedzanie odbywa się w grupach liczących maksymalnie 20 osób. Jeśli klasa ma ponad 20 osób zostanie podzielona na mniejsze grupy, które oprowadzane są równocześnie przez różnych przewodników. Koszt oprowadzania grupy do 20 osób wynosi 35 zł.

Ścieżki edukacyjne Ogrodu Botanicznego UW:

Ścieżka I – Pomniki przyrody

Ze względu na ich wartości kulturalne, historyczne lub krajobrazowe pomniki przyrody (mogą to być np. drzewa, głazy narzutowe czy źródła) są prawnie chronione. Większość polskich pomników przyrody, a jest ich ponad 20 tys., to drzewa lub ich aleje. W Ogrodzie Botanicznym znajdziemy aż 23 z nich (drzewa i krzewy).

Ścieżka II – Polskie rośliny chronione

Dzięki tej wycieczce poznamy wiele gatunków roślin, które nie wytrzymują degradacji środowiska i wymagają opieki, by nie wyginęły. Nie można ich niszczyć, zbierać i wykopywać z naturalnych stanowisk. W naszym kraju pod ścisłą ochroną znajduje się blisko 10 proc. roślin. W Ogrodzie Botanicznym nauczymy się je rozpoznawać.

Ścieżka III – Dla kogo kwitną kwiaty?

Rozmnażanie płciowe roślin jest kłopotliwe m.in. dlatego, że są one nieruchome. Rośliny wytworzyły więc kwiaty, by współpracować z owadami (ale też drobnymi ssakami i ptakami), które pomagają w ich zapylaniu. Dzięki temu uniezależniły się od wiatru.

Ścieżka IV – Podróże roślin

Nasiona i owoce pozwoliły roślinom podróżować i rozsiewać się po całym świecie. Gros z nich przenoszonych jest przez wiatr, ale są i takie, które są zbyt ciężkie, by lecieć w powietrzu, ale mogą np. się toczyć lub dzięki kolcom przyczepiać się do piór i sierści zwierząt. Także owoce pomagają w zajmowaniu przez nasiona nowych terenów – nasiona podróżują w przewodzie pokarmowym ssaków lub ptaków. W Ogrodzie Botanicznym poznamy rozmaitość tych pomysłów.

Ścieżka V – Rośliny różnych środowisk

Ścieżka przybliżająca warunki, w jakich żyją różne rośliny. Od środowisk wodnych, przez leśne, piaszczyste po skaliste. Dowiemy się na niej jak rośliny wykorzystują walory tych terenów i radzą sobie z niedogodnościami życia w swych środowiskach (np. nadmiarem lub brakiem wody, skrajnymi temperaturami, wiatrem, niedoborami słońca).

Ścieżka VI – Pożytki z roślin

Rośliny są bardzo ważnym elementem naszego pożywienia, ale wykorzystujemy je także jako lekarstwa, broń czy tworzymy z nich ubrania. Podczas tej wycieczki poznamy te, które były dla nas najbardziej pożyteczne.

Ścieżka VII – Tropikalne rośliny użytkowe

Historia roślin uprawnych wiąże się często z wielkimi wyprawami odkrywczymi i wojnami. Większość z roślin użytkowych wywodzi się z trzech regionów świata. Z Chin i Indii pochodzi ryż, soja, trzcina cukrowa, herbata, wiele owoców cytrusowych. Ważnym regionem występowania dzikich przodków roślin użytkowych był też basen Morza Śródziemnego. Stąd pochodzą niektóre zboża, oliwki, figi, wiele przypraw. A najpóźniej odkrytym obszarem pochodzenia roślin użytkowych jest Ameryka Południowa i Środkowa, skąd przybyły do nas ziemniaki, pomidory czy kukurydza. Poznajmy szczegóły tych podróży...