Na swoich stronach spółka Gremi Media SA wykorzystuje wraz z innymi podmiotami pliki cookies (tzw. ciasteczka) i inne technologie m.in. w celach prawidłowego świadczenia usług, odpowiedniego dostosowania serwisów do preferencji jego użytkowników, statystycznych oraz reklamowych. Korzystanie z naszych stron bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza wyrażenie zgody na użycie plików cookies w pamięci urządzenia. Aby dowiedzieć się więcej o naszej polityce prywatności kliknij TU.

Gry podwórkowe na "D"

sw, tr, ar 09-07-2010, ostatnia aktualizacja 09-07-2010 04:07

Dmuszki

od 12 lat

To gra, która ma swoją wersję dla dorosłych (z monetami) i dla dzieci (z pchełkami czy guzikami). Uwaga! dzieci nie mogą grać w tę pierwszą, bo może stać się początkiem zainteresowania grami hazardowymi.

Do walki staje dwóch zawodników. Obydwaj mają tyle samo przedmiotów (nazwijmy je żetonami), o jakie grają. Na przemian dmuchają oni w swój żeton, starając się nakryć nim żeton przeciwnika.

Dom

bez ograniczeń

Uniwersalna i nieśmiertelna zabawa dzieci uwielbiających naśladowanie dorosłych. Zdecydowanie celują w niej dziewczynki, choć zdarzają się chłopcy zmuszeni przez nie do odgrywania roli taty czy dziecka. W każdym sklepie można obecnie dostać całe wyposażenie do tej zabawy, oczywiście za odpowiednio wysoką cenę. My jednak zachęcamy do powrotu do jej korzeni. Uczestnicy przydzielają sobie role mamy, taty i dzieci, domem może być kąt podwórka lub piaskownica. Warto czasem przyjrzeć się tej zabawie już z dorosłej perspektywy: naśladujące role rodziców dzieci mogą ich chwilami sporo nauczyć.

Dwa ognie

od 7 lat

Popularna gra podwórkowa z użyciem piłki do siatkówki (ale można użyć też piłki futbolowej lub tej od piłki ręcznej). Parzysta liczba graczy dzieli się na dwie grupy i ustawia po dwóch stronach boiska. Na środku boiska (trawnika) musi być linia dzieląca pole gry na pół, na trawie można ułożyć taśmę lub zaznaczyć umownie środek jasnymi kamieniami.

W każdej drużynie najważniejszym graczem jest tzw. matka (która jak wiadomo jest tylko jedna), czyli kapitan. Matki wybierają swoich zawodników i ustawiają się za polem gry tak, by drużyna przeciwników była najbliżej. Według schematu: matka A – linia końca boiska – drużyna B – linia środka boiska – drużyna A – linia końca boiska – matka B.

Matka drużyny A stara się rzucać w przeciwników (z drużyny B) piłką lub podaje ją pomiędzy graczami do swojej grupy. Drużyna stara się działać w ten sam sposób. W efekcie członkowie drużyny B zostają wzięci w dwa ognie. Gdy ktoś z drużyny B zostaje trafiony piłką zostaje zbity – musi zejść z boiska, ale staje obok swojej matki i jej pomaga. Jeśli jednak gracz zespołu B złapie piłkę rozpoczyna się kontratak według tych samych zasad. W jego efekcie to drużyna A jest wzięta w dwa ognie.

Nie liczy się zbicie (wyeliminowanie) zawodnika, jeśli gracz z tej samej drużyny zdąży złapać piłkę zanim upadnie ona na ziemię. Zespół, którego wszyscy zawodnicy zostają wyeliminowani, wypuszcza na boisko swoją matkę, która może być zbita trzykrotnie (w terminologii gier komputerowych ma trzy życia). Wygrywa ta drużyna, która wyeliminuje wszystkich przeciwników łącznie z ich matką.

Życie Warszawy

Najczęściej czytane